او میپرسد: اگر واقعاً آینده آنقدر خطرناک است، چرا همان کسانی که این هشدارها را میدهند، همچنان در حال ساخت و گسترش این فناوری هستند؟
به گزارش تک جدید، به باور لستر، مشکل اصلی نه در یک قیام رباتها، بلکه در بیبرنامگی، نبود قوانین شفاف، و عدم آمادگی انسانها برای مواجهه با تحولات سریع فناوری است. او بهجای تمرکز بر ترسهای علمیتخیلی، به مسائلی مانند جایگزینی شغلی، سواد فناوری پایین در میان کاربران، و نبود چارچوب اخلاقی محکم برای استفاده از AI اشاره میکند.
لستر از تجربه شخصیاش در استفاده از ابزارهای هوش مصنوعی برای افزایش بهرهوری در کسبوکارش میگوید. شرکت او از AI برای تحلیل دادهها، بهینهسازی کمپینهای تبلیغاتی، و خلق ابزارهای داخلی استفاده میکند. اما در همین روند، او با چالشهایی مواجه شده که بسیاری نادیده میگیرند: مثل اطلاعات نادرست، خطاهای سیستمی، و نبود شفافیت در عملکرد مدلها.
نویسنده همچنین به این نکته اشاره میکند که تصویرسازی اغراقآمیز دربارهی قدرت هوش مصنوعی میتواند کاربران عادی را نسبت به توانمندیهای واقعی آن دچار سردرگمی یا واهمه غیرواقعی کند. همین سردرگمی، زمینهساز تصمیمات غلط میشود؛ چه در سطح فردی و چه در سطح سیاستگذاری کلان.

یادگیری مهارتهای مکمل AI: کسانی که با این ابزارها همکاری سازنده داشته باشند، از بازار کار حذف نمیشوند، بلکه توانمندتر میشوند.
تمرکز بر خلاقیت، تفکر انتقادی و ارتباط انسانی: حوزههایی که ماشینها هنوز در آنها ضعف دارند.
پرسشگری و تحلیل محتوا: هر خروجی هوش مصنوعی باید با ذهنی انتقادی بررسی شود.